به گزارش خبرگزاری «حوزه» فیس بوک (facebook) با بیش از 1 میلیارد و 400 میلیون کاربر فعال، فراگیرترین شبکه جهانی است که در آمریکا پایهگذاری شده و مدیریت می شود؛ هم چنین تنسنت کیو کیو (Tencent QQ) با افزون بر یک میلیارد کاربر فعال از چین، واتسآپ (whatsapp) با 700 میلیون کاربر از آمریکا، کیوزون (qzone) با 1میلیارد کاربر از چین، گوگل پلاس (+google) نیز با یک میلیارد کاربر از آمریکا و وایبر (viber) با بیش از 200 میلیون کاربر فعال، برخی از شبکه های مجازی هستند که بر روی وب، جهانی مجازی را در دل دنیای حقیقی ما ایجاد نموده اند و در رقابتی تنگاتنگ برای پوشش افزون تر و جذب کاربر بیشتر در تلاش اند.
شاخص هایی هم چون فرامرز بودن، ارتباط چندسویه بلکه اشتراکی در مقیاس میلیونی و میلیاردی، عدم وجود محدودیت های منطقه ای، مذهبی و فرهنگی، سهل الوصول بودن و...، بُرد و اثرگذاری این شبکه ها را نسبت به رسانه های پیش تر از خود، بیش تر نموده، به گونه ای که شاید بتوان در برخی از حوزه های اطلاع رسانی این شبکه ها را بی نظیر دانست.
فزونی بارش اطلاعات و فراوانی مخاطب، توأم با سرعت تبادل داده ها در عرض و طول جهان؛ بدون نگاه به مرزها، زبان ها و...، جذبه این عرصه را برای جذب جوانان، برتر ساخته؛ به گونه ای که بیش از 70 درصد از جوانان 18 تا 29 سال عضو این شبکه ها هستند.
تهدیدکنندگی این رسانه ها در ساختار ذاتی خود بر کسی پوشیده نیست، به سانی که لامذهبی را مذهب خود می داند و رنگ هیچ فرهنگی را در خود ندارد، به گونه ای که بازتاب وسیع تخریب های آن را می توان در همه کشورها، شهرها و روستاهای دنیا دید.
نیک می دانیم که کارشناسان اجتماعی، امروز یکی از کانون های تولید تنش ها، اختلافات و جدایی های خانوادگی را بی حد و حیا بودن این میهمان نورسیده جوامع بشری می دانند.
تنها در ایران اسلامی، بیش از 50 درصد مردم عضو حداقل یک شبکه هستند و بیش از 40 میلیون کاربر فعال در این جهان مجازی فعال اند.
اینک با باورداشت فراگیری و فراوانی چالش های جدی این شبکه ها، آیا نمی توان و نباید کاربردهای مثبتی را برای آن دید و تعریف کرد؟ آیا نباید دید و اذعان داشت که موج جمعیت میلیاردی مردم در این عرصه که جوینده اطلاعات جدید با موضوعات گوناگون هستند، ظرفیتی را به وسعت کرانه های جهان فراروی ما می گشاید و نشان می دهد.
فارغ از فساد، آفت و آسیبی که این جهان دوم را آلوده، باید اصل ابزاری بودن شبکه ها و وسعت امکانات آن ها که بهره بری تبلیغاتی در زمینه های فرهنگی را ممکن می سازد، مورد توجه قرار داد و نباید با نگاه به ناشایست ها؛ شایدها، داشته های آن را ندید و بر جلّ یا کلّ آن چشم بست. در این راستا، حضور اثرگذار بسیاری از مؤسسات، مراکز و شخصیت های حقیقی و حقوقی، با خدمات فاخر فرهنگی، حاکی از امکان و وجود زمینه های وسیع برای توفیقات جهانی در این عرصه است. پس در نگاه کلان، گرچه فضای عمومی این جهان مجازی، پرآسیب است، اما بهترین دفاع، مهار، مدیریت و بهره وری از آن می باشد؛ زیرا همراهی همه گیر این حقیقت مجازی، امکان حضور هیچ رقیبی را در کنار مخاطبان نمی دهد و تنها تدبیر بهتر و برتر، نفوذ، مهندسی و استفاده جهانی از آن است.
حسن مولایی
نظر شما